مشکل اصلی به نظر نگارنده در کاراته ایران این است که مدیران کاراته یا تمایل ندارند و یا توان و حوصله لازم برای تحلیل و پیدا کردن علت های اصلی ناکامی تیم های ملی کاراته در طی سال های اخیر را ندارند به دیگر سخن اینکه فدراسیون کاراته فاقد یک نظام منسجم تحلیلی و آماری است که به درستی علت ناکامی ها را تشخیص دهد ، اگرتشخیص می داد این ناکامی ها در طول این چند سال اخیر گریبان تیم های ملی را نمی گرفت ! به چند مورد اشاره کنیم ، فدراسیون کاراته کمیته فنی دارد اما چرا حاصل تجربیات و دانش ارزشمند هر کدام ار اعضای این کمیته که درطول بیش از 50 سال عمر کاراته ایران به دست آمده نتوانسته است کاری کارستان از پیش ببرد . اگر تجربه سالیان دراز این مجموعه را محاسبه و جمع کنیم واقعا حیرت انگیز خواهد بود اما این همه دانش و تجربه کجای زخم ناکامی های فنی تیم های ملی کاراته را خصوصا درطی سال های اخیر ترمیم و درمان کرده است لذا می توان گفت که کمیته فنی هم به تبع فدراسیون نه نظام آماری منسجم برای نشان دادن روند بررسی های خود دارد و نه شاید هم توان لازم برای تحلیل های موشکافانه که دردی از درد های درمان نشده کاراته و تیم های ملی کاراته.
مطابق با اصول مصرح در توجیه محتوای تشکیل هر فدراسیون ورزشی ا ز جمله فدراسیون کاراته این انتظار می رود که موفقیت ها و ناکامی ها را در سندان بحث و بررسی های دقیق علمی ، میدانی ، پژوهشی آن قدر چکش بزند که ریزترین علت های نهفته و ناگفته و همچنین پنهان ترین علت ها ودلایل موفقیت ها و ناکامی ها آشکار شود و الا با برگزاری جلسه آنگونه که است علت های اصلی موفقیت ها و شکست ها در یک میدان بین المللی آشکار نمی شود وهیچ دردی از کاراته هم درمان نمی شود ، مصداق این ادعا نیز نزول جایگاه کاراته ایران درآسیا و جهان است .
نتایج حاصل از حضور تیم های ملی در این چند سال اخیر خصوصا از دوره ای است که طباطبایی رییس فدراسیون کاراته شد آشکارا نشان می دهد که کار پژوهشی برای ردیابی علل ناکامی ها در کاراته ایران محلی از اعراب نداشته و کاملا تعطیل بوده است ! دردوره سرپرستی مزدا صوفی هم به رغم تمایل به ایجاد روندی منسجم و همچنین پرهیز از اتلاف وقت باز هم شاهد هستیم که پاشنه درب آنگونه می چرخد که پیش از آن می چرخید . نگارنده ضمن ادای احترام به تحلیل های دلسوزان کاراته در رسانه ها و شبکه های مجازی که به نیکی می اندیشند و در پی آن دلسوزانه زبان به بیان کاستی های کاراته می گشایند این نکته را عرض می کنم که علت اصلی دلایل موفقیت و ناکامی و شکست و افت فنی و نزول جایگاه بین المللی کاراته ایران در صحنه های ممتاز بین المللی را باید درعدم تمایل و یا ناتوانی در مدیریت فدراسیون کاراته و عدم داشتن انگیزه و حوصله برای طراحی و ایجاد کمیته و یا هر اسم دیگر برای کشف رازهای ناکامی ها و موفقیت ها و یا اشک ها و لبخند های کاراته باید جستجو کرد امروزه با بهره مندی از دانش و تجربه و با کمک گرفتن از تکنولوژی و ارتباطات موثر برای تبادل دانش و تجربه و با یک نظام منسجم آماری و ارائه گزارش های میدانی و تحلیل داده ها می توان بهترین نتیجه ها را گرفت اما حیف و صد حیف !
خصوصا در پهنه پراستعداد کاراته ایران که سرشار از نیروهای علاقمند و اساتید کاربلد است این ناکامی ها که گریبان کاراته را گرفته است به هیچ وجه و با هیچ منطقی برازنده کاراته ایران نیست و باید به گونه ای منسجم این رشته را مدیریت کرد که کاراته ایران چون نگینی در کاراته جهان و آسیا و منطقه بدرخشد .
در پایان نگارنده این وجیزه ، به خاطره ای قدیمی 16 ،17 سال پیش اما تا حدودی مرتبط با قهرمانی کاراته قزاقستان اشاره دارد که شاید درس آموز و خواندنی باشد . آن زمان سکان هدایت کاراته آسیا درشرق آسیا بود و زنده یاد جوزه دبیر قدرتمند کاراته آسیا که با دعوت فدراسیون و یا با دعوت آقای رشید نیا سرمربی ایرانی ماکائو سفری چند روزه به ایران داشت دریک میهمانی شام با درخواست نماینده کاراته قزاقستان که برای عضویت درفدراسیون کاراته آسیا به تهران آمده بود مخالفت کرد ودر توضیح آن گفت که کاراته قزاقستان فعلا تازه فعالیت خود را آغاز کرده است و فعلا زود است ! اما در نهایت با پادرمیانی استاد رشید نیا ، قزاقستان در همان جلسه به عضویت فدراسیون کاراته آسیا در آمد و اینک از آن اتفاق 16، 17 سال و یا کمی بیشتر و کمتر می گذرد که می بینیم قزاقستان با اندک سابقه کاراته ای به قله آسیا می رسد اما کاراته ایران نفس کم آورده ودر پایین دشت به قله می نگرد واین واقعا درد آوراست و اما یک نمونه دیگر اینکه اگر تعداد حال حاضرمربیان ایرانی شاغل در کشورهای دیگررا نسبت به سال های قبل مقایسه کنیم خواهیم دید که چقدر تعداد آنها کاهش یافته است واین ها نشانه هایی ازافت کاراته ایران و نشانه هایی ازعدم مدیریت وبی توجهی به ارتباطات بین المللی و نقصان در مدیریت روابط بین المللی در کاراته ایران است و در پایان می پرسیم آیا تاکنون گزارشی منسجم در توضیح این کاستی ها همراه با نمودارهای آماری و توضیحات علمی در تشریح وضعیت از سوی فدراسیون کاراته ارائه شده است . پاسخ منفی است !